با این خیر مدرسه ساز گفتگو یی داشتیم که خواندنش خالی از لطف نیست. 

چرا از بین این همه عمل خیر ، مدرسه سازی را انتخاب کردید؟

 آموزش و پرورش یکی از مهم ترین ارکان یک جامعه است ، رئیس جمهور ، وزرا ، نمایندگان محترم مجلس ، نیروهای سپاه ، ارتش و تمام رکن های جامعه ما به دستان آموزش و پرورش است که تربیت می شود بنابراین  پیش از هر چیز آموزش و پرورش باید قوی باشد تا بتواند خروجی های بهتری برای پست های مختلف در جامعه تحویل دهد. به همین دلیل علاقمند شدم که در زمینه مدرسه سازی فعالیت کنم و خدا را شاکرم که منت بر سر من گذاشت و این توفیق را به این حقیر داد.

این اعمال خیر تا به حال از چه جنبه هایی بر زندگی شما تاثیر گذاشته اند؟

اولین مدرسه که در اشکاوند افتتاح کردیم  ، زیباترین و بهترین لحظه زندگی من بود . اشکاوند یکی از مناطق محروم است. دوست داشتم در مناطق محروم مدرسه بسازم و چون مدرسه قبلی این منطقه بدون استحکام و خطرناک بود  آن زمانی که زنگ مدرسه را زدند و بچه های آن منطقه سر کلاس رفتند واقعا لذت بردم و خوشحال شدم. امام حسین (ع) فرمودند که خداوند منت می گذارد بر سر کسی که به او توفیق انجام کار خیر بدهد . امیدوارم خداوند توفیق دهد که بتوانیم در هر زمینه ای به خصوص در زمینه آموزش و پرورش کار خیر انجام دهیم.

توصیه شما به افرادی که شرایط مالی مساعد دارند و می توانند وارد این حوزه شوند چیست؟

افراد با عناوین مختلف می توانند در مدرسه سازی شرکت کنند. یکی از جهت مالی و دیگری با ایده ، قلم ، زبان و ... پس همه ما می توانیم به عناوین مختلف در کار خیر شرکت کنیم و لازم نیست حتما کسی پولدار باشد . پس توصیه ام به همه مردم به خصوص آنهایی که استطاعت مالی خوبی دارند این است که اگر ثروت در راه خیر مصرف نشود ارزشی ندارد . مادیات زمانی  ارزش دارد که در قبال آن جامعه بتواند از آن استفاده کند و بهره مند شود.

چه پروژه های خیریه ای تا به حال انجام داده اید؟

اولین پروژه ما پروژه مدرسه اشکاوند بود که سال 89 افتتاح شد. پروژه دوم سال 90 در رهنان افتتاح شد و هر دو را به نام مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی خویی نامگذاری کردیم چون ایشان واقعا به گردن ما حق دارند و در جهان تشیع خیلی فعالیت داشتند .ایشان برای کار خیر هم بسیار توصیه می کردند. یکی از فتواهای آیت الله خویی این بود که از سهم امام می توانید به دانش آموزی که وضع مالی مناسب ندارد کمک کنید تا در بحث علمی رشد کند. در حال حاضر نیز آیت الله سیستانی این توصیه را می کنند که به جوانانی که وضع مالی شان خوب نیست کمک کنید که در بحث علمی رشد کنند.

نظر شما در مورد همراهی و همکاری مسئولین و خیرین برای اجرای پروژه های خیریه چیست؟

در اینجا جا دارد از جناب آقای مهندس سجاد و از جناب آقای مهندس جعفرپور و تیم شان تشکر کنم. تیم نوسازی مدارس اصفهان کمال همکاری را با خیرین دارند ، در هر زمینه ای با ما همکاری داشتند و از این لحاظ مشکلی نداریم ولی توصیه ام به مسئولین رده بالای آموزش و پرورش این است که به آموزش و پرورش و به معلمین بهتر نگاه کنند ، خدمات بیشتری به آنها ارائه دهند تا معلمین بتوانند با انگیزیه ای بهتر فرزندان ما را آموزش دهند.

خیلی از خیرین ترجیح می دهند نامشان بر پروژه خیریه شان باشد اما شما این طور نبودید و هر چه اصرار کردیم که نام خودتان را بر مدرسه ها بگذارید این کار را نکردید . دلیلتان برای این کار چه بود؟

دلیلش توصیه خداوند است. خداوند متعال می فرماید آنها که کار خیر می کنند به دو دسته تقسیم می شوند. یکی آنهایی هستند که شاید اعتقاد مذهبی نداشته باشند و ما در دنیا خیلی داریم که اعتقاد مذهبی ندارند ولی کار خیر می کنند ، در همین دنیا پاداش می دهم ولی آنهایی که می خواهند اسمی جایی از خودشان نباشد ، پاداششان را برای آن دنیا می گذارم و ما بیشتر آن طرف و در آخرت احتیاج داریم که خدا کمک کند و دستمان را بگیرد و نیتم همین بوده است.

به نظر شما چرا تعداد خیرین در جامعه ما قابل توجه است؟

این در اعتقادات مذهبی ما ریشه دارد. اگر به تاریخ خودمان توجه کنیم ، می بینیم که گذشتگان ما کار خیر می کردند . برگردیم به 1400 سال پیش ، مولای متقیان امیر مومنان علی بن ابیطالب چاه هایی را در مدینه حفر و برای مردم مدینه وقف کردند. این ها به ما درس می دهد که از 1400 سال پیش رهبران و ائمه ما عمل وقف را انجام می دادند . امروز ما به آنها اقتدا می کنیم و واقعا هم عشق می کنیم. بزرگ ترین زیبایی در این است که انسان کار خیری را انجام دهد و لذتی بالاتر از این گمان نکنم وجود داشته باشد.

 در قبال این ایثار ، گذشت و فداکاری که با مدرسه سازی انجام می دهید انتظار شما از بچه ها و دانش آموزان ما چیست؟

من کاری نکردم ولی انتظارم از مسئولین این است که از فرهنگیان عزیز حمایت کنند تا آنها به جز درس دادن و آموزش و پرورش فرزندانمان دغدغه ای نداشته باشند. از فرزندان و دانش آموزان هم انتظار دارم که خدا به آنها توفیق دهد و بتوانند با تحصیلات بسیار عالی خروجی خوبی داشته باشند ، نه اینکه فقط نمره بگیرند. یکی از مشکلات ما این است که به بچه می گویند نمره 20 بگیر . نه ! من با گرفتن نمره 20 مخالفم . دانش آموزان باید درس را بفهمند. بدانند چه کاری می توانند برای آینده این جامعه انجام دهند.

چه خاطره خوبی از این سال ها که به فعالیت در زمینه امور خیر پرداختید دارید؟

خاطره ای که دارم مربوط به قبل از بحث مدرسه سازی است. یکی از دوستان به دفتر من آمد و راجع به مدرسه صحبت کرد و گفت یکی از دوستانش مدرسه ساخته است . وقتی ایشان تعریف می کرد که آن شخص چقدر از مدرسه ای که ساخته لذت برده بسیار به کار مدرسه سازی علاقمند شدم . به غیر از بحث آموزش و پرورش دیدم دوستم با چه عشقی تعریف می کند که دوستش این کار را کرده است. خاطرات زیادی هم از افتتاح مدرسه اشکاوند دارم. ولی مدرسه رهنان را که افتتاح کردیم بچه های این مدرسه ابتدایی خیلی خوشحال بودند و یکی یکی پیش من می آمدند سلام می کردند و با علاقه از من تشکر می کردند. از من که نه ! ظاهری اش از من بود. باید از خدا تشکر کرد که این توفیق را به ما داد.

خودتان به مدرسه هایی که ساختید سر می زنید؟

بله ! همین سال گذشته بود که ماه محرم برای مدرسه مان یک برنامه گذاشتیم تا راجع به قیام امام حسین (ع) و عاشورا به بچه ها درس بدهند. آموزش و پرورش از ما بابت این برنامه تشکر کرد و این برایم جالب بود . ما در 4 مدرسه این برنامه را گذاشتیم که بسیار مفید بود و دانش آموزان آن را دوست داشتند. مدتی پیش برای بچه های مدرسه اشکاوند مسابقه ای گذاشتیم. قرار شد برندگان را به اردوی قم و جمکران بفرستیم . گمان کنم هفته گذشته به اردو رفتند و هزینه اش را خودمان تقبل کردیم.

چه برنامه ای برای ادامه مسیری که در پیش گرفتید دارید؟

از صمیم قلبم می گویم که باید خداوند توفیق ادامه راه بدهد . امیدوارم خداوند متعال توفیق دهد که این راه را ادامه دهیم.  با آقای مهندس جعفرپور صحبت کردیم و می خواهیم مدرسه ای بسازیم که با مدارس دیگر متفاوت باشد. در متراژ بزرگ تر ساخته شود و به این صورت که بچه ، چه دختر و چه پسر ، از مقطع ابتدایی وارد می شود و بعد از اخذ دیپلم با یک استعداد و مهارت خاص فارغ التحصیل شود.

دیپلمه ای که با سواد عالی آماده ورود به دانشگاه است.

در فعالیت های خیرتان خانواده هم حضور و نقش داشته اند؟

اگر آنها همراه نبودند نمی توانستم موفق باشم. هر مرد موفقی یک خانم موفق و خوب پشت سر خودش دارد

کلام آخر؛ 

در اینجا از یکایک دوستان در هر زمینه ای که می توانند به آموزش و پرورش کمک کنند. می خواهم وارد این عرصه شوند و امیدوارم روزی بیاید که دیگر احتیاج به مدرسه نو نداشته باشیم .ما باید به ظاهر و باطن کار برسیم. آموزش و پرورش ما هم از نظر مکان باید فضاهای خوبی داشته باشد و هم معلم های خوبی وجود داشته باشند که بچه ها را تعلیم دهند.