به گزارش خبرنگار جامعه خیرین مدرسه ساز کشور ،جامعه خیرین مدرسه ساز کشور  یک نهاد غیردولتی در ایران است که با هدف ساختن مدرسه هایی  جدید و نیز بازسازی، بهسازی و تجهیز مدارس موجود در این کشور بنا نهاده شده‌است. اعضای این نهاد مردمی از خیرین سراسر کشور هستند. این انجمن به عنوان بازوی مردمی، آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس  ، تاکنون ده‌ها هزارمدرسه وکلاس درس در شهرها و روستاهای سراسر ایران به همت خیرین مدرسه سازبنا کرده است. 

از طبابت و تدریس در دانشگاه تا مدرسه سازی 

یکی از این خیرین نیک اندیش، دکتر گل نراقی  دندانپزشک و استاد دانشگاه  است که تا کنون برای اعتلای آموزش و پرورش کشور بانی ساخت 7 باب مدرسه در اطراف تهران و محله های محروم شده است.وی در میان انجام کارهای خیر و عام المنفعه مدرسه سازی را از همه ماندگار تر می داند چرا معتقد است،پیشرفت فرهنگ یک جامعه به مدرسه و آموزش و پرورش گره خورده است. او در این باره می گوید:«همیشه در ذهنم بود تا کاری ماندگار انجام دهم. چون معتقدم انسان عمر جاودان ندارد اما می تواند تا زمانی که زنده است کاری ماندگار انجام دهد . 

دکتر گل نراقی ادامه می دهد: در اطرافم افراد زیادی را دیده بودم که دارایی زیادی داشتند اما نمی دانستند این ثروت و دارایی را در چه راهی هزینه کنند. علاقه مند کار خیر به ویژه مدرسه سازی بودم چرا که  معتقد بودم  مدرسه سازی از همه کارهای خیر بهتر است چون باعث بالا رفتن فرهنگ و تخصص و اعتلای فرهنگ جامعه می شود و به نوعی نردبان ارتقا کشور است .اما نمی دانستم از کجا باید شروع کنم. به کار ساختمان سازی وارد نبودم و از همه مهمتر تدریس در دانشگاه و طبابت در مطب برای من فرصتی برای انجام کارهای ساختمانی نمی گذاشت.

آشنایی با جامعه خیرین و ورود به مدرسه سازی 

این خیر نیک اندیش می گوید:  بیماری به نام «مسعود عشقی»خواهر زاده آقای موفقیان از خیرین بزرگ ملی داشتم که خانوادگی اهل کار خیر بودند. به واسطه او با جامعه خیرین مدرسه ساز و مرحوم دکتر حافظی آشنا شدم . آشنایی با جامعه خیرین کمک کرد تا به خواسته ام جامعه عمل بپوشانم. کارهای ساخت را به جامعه سپردم و همیشه سر پروژه های ساخت مدرسه ها حاضر می شدم.

اعتیاد به مدرسه سازی

دکتر گل نراقی می گوید: ساخت مدرسه سه قلو در شهر قدس نخستین گام حرکت در مسیر مدرسه سازی و انجام این کار خیر خداپسندانه بود. او معتقد است: به مدرسه سازی اعتیاد پیدا کرده است .دکتر گل نراقی می گوید: بعد از ساخت مدرسه در  شهر قدس ، در خیابان آزادی مدرسه ای بنا کردم . چون مقابل آن ساختمان نخبگان و کمی آن طرف تر هم دانشگاه صنعتی شریف واقع شده بود. احساس کردم ساخت این مدرسه کمک زیادی به پرورش دانش آموزان نخبه خواهد کرد. یک مدرسه هم در خیابان گاندی و یک مدرسه 20 کلاس در فشافویه در دست ساخت دارم که انشاالله مهرماه به بهره برداری خواهد رسید.

مورثی بودن کار خیر در خانواده گل نراقی 

مدرسه سازی  در خانواده دکتر گل نراقی به نحوی مورثی است. او با یادی از پدر مرحومش تعریف می کند: سال های نخست کارم دوست نداشتم کسی از کارم با خبر شود. اما بعد ها فکر کردم با اعلام آن می توانم باعث تشویق دیگران به مدرسه سازی شوم . همین انگیزه ای شد برای اعلام کار مدرسه سازی ام. 4 ساله بودم که پدرم را از دست دادم. سه خواهر بزرگ تر از خودم و یک برادر کوچک تر دارم. چند وقت پیش یکی از خواهرهایم که مقیم کانادا است، ایران آمده بود و قتی از ماجرای مدرسه سازی هایم با خبر شد. گفت:پدر ما در زمان حیاتش در همان محله قدیمی یک مدرسه دخترانه ساخته است و تو جا پای پدرمان گذاشتی.

مدرسه سازی و حمایت از نخبه ها 

دکتر گل نراقی مدرسه سازی برای پیشگیری از مهاجرت مغزها به خارج از کشور بسیار موثر می داند و با ذکر خاطره ای می گوید: معمولا برای آشنایی و آموزش دانش آموزان با بهداشت دهان و دندان به مدرسه هایی که ساختم سر می زنم. گاهی به بچه ها مسواک هدیه و نحوه صحیح مراقبت از دندان ها را آموزش می دهم . یک بار سر کلاسی 30 نفره در یکی از مدارس که ساخته بودم رفتم . اعلام کردند همه دانش آموزان این کلاس معدل بالای 19 دارند. خیلی خوشحال شدم در مدرسه ای که ساخته بودم دانش آموزان نخبه درس می خواندند. به همین دلیل به همه کسانی که توانایی مالی کار خیر دارند توصیه می کنم مدرسه بسازند که این امر باعث رشد فرهنگی هر جامعه ای می شود. اما به شرطی که نخبه های مدارس ، المپیاد و کنکور فکر مهاجرت به خارج از کشور را نداشته باشند. بلکه آنچه را آموخته اند به مردم کشور خودشان ارائه دهند.

مشارکت در طرح های جامعه خیرین توصیه دکتر گل نراقی به جوانان

مشارکت در طرح «آجر به آجر» و طرح یاران برای مدرسه سازی از توصیه های دکتر گل نراقی به جوانانی است که دوست دارند در این عرصه قدم بگذارند اما استطاعت مالی ساخت یک مدرسه را به صورت تمام خیری ندارند .او در این باره می گوید:« برای نوسازی و ساخت مدارس طرحی به عنوان «آجر به آجر» و یاران است که می توانند با مشارکت چند نفر، بخشی از هزینه ساخت مدرسه حتی  به اندازه مبلغ یک آجررا  تقبل کنید. در واقع با شرکت در این طرح می توانید در یک کار خیر خداپسندانه شرکت نمایند و با ساخت مدرسه باعث بالا رفتن سطح دانش و فرهنگ کشور شوید.او در پایان می گوید : هزینه ساخت مدارس بسیار بالا رفته اما من تا زنده ام مدرسه می سازم و این کار مقدس را به دیگران توصیه می کنم .

نزاکت اللهیاری