به مناسبت روز جهانی معلولین ؛
ازساخت مرکز نگهداری ازمعلولان ذهنی و زنان بیسرپناه تا مدرسهسازی
شاید روزی که سید رضا مسیرش به استان آذربایجان غربی و مرکزنگهداری از معلولان ذهنی نیفتاده بود فکرش را هم نمیکرد که حلقهای نامرئی به نام انسانیت او را به انجام کارهای خیر وصل کند و کنار نامش بنویسند خیرمدرسه ساز.
به گزارش خبرنگارجامعه خیرین مدرسهساز "سید رضا مقتدرزاده حسینی"85 ساله است اما با همان قدرت وانگیزه 25 سال پیش به ارتقای علم و فرهنگ جامعه فکرمیکند و هر کاری ازدستش بیاید برای تجهیزمدارس انجام میدهد.
ساخت مرکز نگهداری ازفرشتههایی به نام معلولان ذهنی
او به اولین سفرش به استان آدربایجان غربی اشاره میکند و میگوید: آن روز به همراه دوستی به موسسه خیریه چهارده معصوم(ع) رفتیم . یکی ازکارهایی که موسسه انجام میداد نگهداری از 14 معلول ذهنی بود. با اینکه مسئولان موسسه تمام تلاش خود را برای ارائه خدمات به این فرشتههای معصوم انجام میدادند اما فضای مرکز بسیار نامناسب بود. اولین عکسالعمل و تصمیم من این بود که جای بهتری برای این فرشتهها تهیه کنیم تا درمکانی بهترزندگی کنند.
حسینی ادامه میدهد: این قصه به 25 سال پیش برمیگردد. همان زمان که بخش خیرین در نوسازی راه اندازی شده بود. دوستان ما را به نقده بردند وخانهای که چند باب مغازه هم داشت نشان دادند. من گفتم این ساختمان رامیخرم.قیمت ساختمان درآن زمان 20 میلیون تومان بود.
بعد اعلام کردند که سازمان بهزیستی زمینی حوالی شهر نقده خریده است و قرار شد بجای خرید آن ساختمان هزینه ساخت زمین را بدهم. حدود 38 میلیون تومان دادم و ساختمان بزرگ و مجهزی در سه طبقه ساختند. قرار بود من 20 میلیون تومان هزینه کنم که 38 میلیون شد اما ساختمان هنوز کامل نشده بود. موسسه 14 معصوم(ع) اعلام کرد سازمان بهزیستی یک تبصره دارد و بقیه هزینهها را تقبل میکند. ساختمان کامل شد و یک طبقه به معلولان اختصاص یافت و درطبقات بعدی فیزیوتراپی و خدمات دیگر ارائه میشود.من نیت کرده بودم برای معلولان مکان مناسبی تهیه کنم که انجام شد.حالا در بخش ورودی مرکز اسم مرا هم نوشتهاند.
عضو کوچکی از خانواده بزرگ خیرین مدرسهساز شدم
حسینی در مورد مدرسهسازی میگوید: بعد از ساخت مرکز نگهداری از معلولان ذهنی، اولین مدرسه را در شهر "وزنه" در اطراف نقده ساختم. قبلا در این شهرمدرسهای بسیار فرسوده و کوچک داشت.
مدرسه دوم در شهردیگری به نام "جاشیران" ساخته شد و به این ترتیب عضو کوچکی از خیرین مدرسه سازو عضو هیات امنای موسسه خیریه 14 معصوم(ع) شدم.
مدرسه سوم را در شهر خوی با مشارکت دوستم آقای" قلیزاده" که ساکن امریکاست ساختیم. مدرسهای بزرگ و مجهز9 کلاسه در خیابان امامزاده شهرخوی ساخته شد. قبل ازساخت مدرسه محوطه بیابانی بود وپس از آن دور مدرسه خانههای زیادی ساخته و آباد شد.
مرکزی برای زنان بی سرپناه
مرکز بعدی مدرسه نبود اما جامعه به اندازه ساخت مدرسه به آن نیاز داشت.
حسینی میگوید: این مرکز برای زنان بی سرپناه ساخته و تجهیز شد.از تهران مایحتاج مرکز از جمله ماشین لباسشویی و خواربار و ملحفه و.. می بردم. اهالی اطراف هم در این راه کمک های زیادی کردند.
این مرکزشامل 3 بخش است. بخش اول مربوط به افرادی است که سرپا هستند و کارهای شخصی خود را انجام میدهند.
بخش دوم مختص زنان بیماری است که نیاز به مراقبت دارند و بخش سوم را افراد وابسته به تخت تشکیل میدهند که اصلا حرکت ندارند.
معصومه اسدیزاده همسرسید رضا نیزازخیرین است
شغل سید رضا حسینی در ایام ساخت مدارس و مراکز حمایتی، تولید کننده رنگهای صنعتی ومواد پاککننده بود.
او 3 فرزند پسر دارد. یکی از پسرها در امریکا زندگی میکند و یکی از پسران در حوزه کاری پدر در تولید مواد پاککننده فعالیت میکند.همسرش "معصومه اسدیزاده" نیز ازخیرین است ومسئول "خیریه فاطمه زهرا" است که روبروی ساختمانهای "آتیساز" فعالیت میکند.
حسینی میگوید: روبروی آتی سازمکانی بزرگی بود. درآنجا با همکاری و همراهی همسرم ساختمانی ساختیم که مرکز نگهداری از ایتام وکودکان بی سرپرست است.
درتجهیزمدارس و رفع کم و کسریهای مراکز آموزشی فعالیت میکنم
میپرسم آیا مدرسهسازی را ادامه میدهید ؟ میگوید: در حال حاضردر تجهیز مدارس و رفع کم و کسریهای مراکز آموزشی فعالیت میکنم.
او میگوید: سالها پیش در ایامی که پول ارزش داشت، به همراه "رضا توکسی نژاد" صندوق قرض الحسنهای به نام "رضا" راه اندازی کردیم و ماهیانه 100 تا 150 هزار تومان به کسانی که نیاز داشتند میدادیم و هرماه 10 تومان پرداخت میکردند. در حال حاضر این صندوق به دلیل عدم پرداخت اقساط تعطیل شده است.
"سید رضا مقتدر زاده حسینی" نماینده خیرین استانآذربایجان غربی است و در همایش اخیرخیرین هم شرکت کرده است.اصلیت پدری او شهرقزوین است
اما در تهران متولد و بزرگ شده است.
زهره حاجیان