به گزارش خبرنگار مجمع خیرین مدرسه ساز شهر تهران ، روز افتتاح مدرسه بود، آسیه با روسری قرمز پای تخته ایستاده بود و دکلمه ای را در وصف خیر مدرسه اش می خواند که اشک چشمان آقای یگانه و خانواده اش از سر شوق سرازیر شده بود. سال های سال از آن دکلمه زیبا و آن مراسم می گذشت که آقای یگانه به دلیل کسالت در بیمارستان بستری شده بود و آسیه بعد از شناخت آقای یگانه، به عنوان پزشک درمان او را برعهده گرفت. آسیه آن دختر دانش آموز قزوینی و صدهادختر دیگر که امروز آقای یگانه آن ها را دختران خودش می نامد، از فقیرترین ناحیه قزوین که مجبور بودند به دلیل نداشتن مدرسه ترک تحصیل یا ازدواج کنند، امروزهمگی پزشک، مهندس و تحصیل کرده شده اند و حتی خانواده خود را نیز تأمین می کنند. اما آسیه تنها نتیجه فعالیت های خیرخواهانه آقای یگانه خیر مدرسه ساز که بیست سال به عنوان هیات امنای مجمع خیرین تهران فعالیت می کند، نبود. امروز افراد بسیاری با مقامات اداری بالا با کمک های آقای یگانه با سواد شده اند و مدارک بالای تحصیلی کسب کرده اند. در ادامه زندگی این خیر نیک اندیش را با هم می خوانیم:

تحصیل مجانی تمام کارکنان کارخانه

کارخانه چند سالی بود که افتتاح شده بود، کارگرها ساعت های متمادی فعالیت می کردند تا کار و بهره وری بهتری داشته باشد. اما سود بیشتر برای آقای یگانه ارزش بالایی نداشت زیرا می دانست رشد آن کارخانه و جامعه در گرو سواد افراد است. به همین دلیل برای تمامی کارکنانی که درس می خواندند، علاوه بر حقوق ، پاداش بیشتری را هم در نظر می گرفت. مصطفی دربندی، که با مدرک چهارم ابتدایی به استخدام کارخانه آقای یگانه درآمده بود، علاقه فراوانی به تحصیل داشت اما به دلیل اینکه باید خرج خانواده اش را تأمین می کرد، مجبور بود تا ساعت های متمادی کار کند. آقای یگانه زمانی که از این موضوع با خبر شد، به او اجازه داد تا تحصیلات خود را ادامه دهد و از حقوقش هم کسر نمی کرد. امروز همان مصطفی دربندی، مهندس مکانیک شده و دارای یک شغلی دولتی بسیار پر درآمد است اما آقای یگانه را فراموش نکرده است و او را مسبب تمام شادی های خود می داند.

در تمام عمرم یک سوم در آمدم را صرف فعالیت های فرهنگی می کردم

آقای علی اصغر یگانه 81 سال دارد. در سال 1344 از دانشکده فنی علم و صنعت فارغ التحصیل شده است. سال های متمادی در  مقام های بالای دولتی در سازمان آب و وزارت نیرو فعالیت داشته و کارمند و زیردستان زیادی را تربیت کرده است . اما همیشه یک نسخه را در زندگی خود پیاده کرده و آن هم فعالیت های خیر فرهنگی بوده است. او همیشه علاوه بر ساخت مدرسه، در آمد خود را صرف خرید وسایل ، تجهیزات و امکانات آموزشی برای فرزندان کشورش کرده است و چون خودش در شرایط بسیار سختی تحصیل کرده، مدرسه سازی را در راس کارهای خودش قرار داده است. او در این باره می گوید: در قزوین و جایی که ما بودیم –الموت-، شرایط آب و هوایی بسیار سرد و ناپایدار بود. هر روز پاهایمان برای رفتن به مدرسه یخ می زد و گاهی معلمین و ناظم ها به کمک ما می آمدند که بتوانیم به کلاس درس برسیم. با وجود چنان شرایط سختی، همیشه آرزویم این بود کسی به دلیل شرایط دشوار، بی سواد نماند. به همین دلیل در هر شغل و منصبی که بودم، شرایط تحصیل را برای تمام افراد فراهم می کردم و امروز خدارا شاکرم که افراد بسیاری برای من دعا می کنند و همین احترام و شخصیت اجتماعی، پاداش تمام فعالیت های خیر من است.

مدرسه ای به نام دخترم

آقای یگانه مدرسه ای را که در قزوین ساخته است، به نام دختر خود "نفیسه" نام گذاری کرده است. خودش می گوید: من دو فرزند دختر و پسر دارم که پسرم مهندس مکانیک است و دخترم مهندس نقشه کشی. برای اینکه دختران سرزمین به دلیل نبود مدرسه، ترک تحصیل نکنند، مدرسه را به نام دخترم نامگذاری کردم و امروز هزاران دختر پزشک و مهندس و وکیل از مدرسه من، در شغل های بالای دولتی قرار دارند. چند وقت پیش، یکی از دانش آموزان دیروز که البته امروز به درجه پزشکی رسیده بود، مانند پدر وقتی مرا دید در آغوش گرفت و گفت: "من شاگرد مدرسه شما هستم" و امروز خانواده من از قبال تحصیل من ، بسیار مرفه شده اند و اگر شما نبودید، مجبور بودم یا ترک تحصیل کنم یا در سن پایین به دلیل شرایط خانواده ام ، ازدواج نابسامانی داشته باشم.

در پایان آقای یگانه افزود: من در تمام عمرم، همه جای دنیا را گشته ام و با همه افراد دنیا، ارتباط داشته ام. سال های متمادی برای پول بیشتر، تجملات و رفاه بیشتر، کارهای بسیاری انجام داده ام اما هیچ کاری مانند مدرسه سازی مرا زنده و شاداب نکرده است و افراد تا زمانی که خود در این مسیر قدم برندارند، لذت این کار خیر را درک نمی کنند.

خبرنگار : غزاله دیبایی