به گزارش خبرنگار مجمع خیرین مدرسه ساز شهر تهران ،در سن 81 سالگی با کوله باری از کارهای خیر دیده از جهان فرو بست. عشق به کودکان را با تمام وجود احساس می کرد و 2 مدرسه به نام های فرزانه 1 و فرزانه 2 از خود به یادگار گذاشت. صحبت از حاج محمد شریف فرزانه خیر نیک اندیشی است که همه در شمیران نام او را می شناسند. اما بعد از فوت پدر، کار خیر در خانواده فرزانه تمام نشدو پسر بزرگ ایشان، یک مدرسه دیگر به یاد پدر به نام فرزانه 3 در شمیران احداث کرد و حالا نوه های حاج محمد شریف فرزانه نیز کار خیر آن ها را دنبال می کنند. وقتی کار خیر از نسلی به نسل دیگر ادامه پیدا می کند مانند درختی است که سال های سال ریشه دوانده و کسی نمی تواند به راحتی آن را جدا کند. گفت و گوی ما را با داوود فرزانه خیر و پسر محمد شریف فرزانه بخوانید:

خاطرات پدر

پدرم در سال 1310 در منطقه شمیران تهران متولد شد. همیشه در زندگی اش دست از تلاش و کوشش نکشید و در انجام کار خیر لحظه ای درنگ نمی کرد. حدود 20 سال پیش زمانی که در بسیاری از مناطق کشور از جمله شهر تهران نیاز به مدرسه سازی بسیار احساس شد، پدرم با علاقه وافری که به مدرسه سازی و کودکان داشت وارد این حوزه شد و 2 مدرسه هم به نام فرزانه 1 و 2 در منطقه یک تهران محله (دربند و درآباد) احداث و مدرسه سوم خود را هم در نیاوران مراحل اولیه آن را شروع کرده بود ولی عمرشان به ساخت آن کفاف نداد.» پدرم عاشقانه به کودکان مهر می ورزید  و در مجامع دانش آموزی حضور داشت و ارتباط بسیار نزدیک و خوبی با بچه ها برقرار می کرد و هر از چند گاهی سری به مدارسش می زد و از نزدیک با بچه ها ملاقات داشت. زمانی که خوشحالی را در وجود دانش آموزان مدارسش احساس می کرد از شادی آن ها بسیار خرسند می شد. دانش آموزان هم او را بسیار دوست داشتند و حتی جشن تولد پدرم را نیز در مدرسه برگزار می کردند.»

کار خیر را از پدرم یاد گرفتم

سال ها قبل زمانی که وارد مدرسه پدر شدم، یکی از بچه ها با اینکه پدرم را نمی شناخت وقتی او را دید جوری در آغوشش گرفت که من به جای پدر از این صحنه متاثر شدم و در همان لحظه تصمیم گرفتم این کار را دنبال کنم. پدرم همیشه این نکته را مد نظر داشت که کودکان ما آینده کشور و میهن عزیزمان را می سازند و فراهم آوردن شرایط تحصیل برای فرزندان ایران امری ضروری است، به همین دلیل زمانی که از بحث مدرسه سازی آگاهی پیدا کردند بدون درنگ آغاز به کار کردند چون یکی از نیازهای اصلی کشور را تأمین وضعیت تحصیلی مناسب برای دانش آموزان می دانستند. من هم بعد از فوت ایشان با کمک دخترم که مهندس معمار است طراحی مدرسه فرزانه 3 را آغاز کردیم که یادگاری دیگری از ایشان به جا بماند

شمیران علی رغم تصور عموم وضعیت خوبی از لحاظ فضاهای آموزشی ندارد

در منطقه شمیران یا همان منطقه یک ، به دلیل بافت قدیمی  و فرسوده ، مدرسه سازی از اهمیت به سزایی برخوردار است و یکی از دلایل پدرم برای ساخت مدرسه در منطقه شمیران هم همین موضوع بود. ایشان پروژه سوم خود را در نیاوران مراحل اولیه آن را آغاز کرده بودند که متأسفانه عمرشان کفاف نداد و نتوانستند مدرسه خود را ببینند اما من راه پدر را دنبال کردم و مدرسه را به سرانجام رساندم. در حال حاضر من به عنوان یکی از اعضای مجمع خیرین مدرسه ساز شمیران ، افراد متمکن را به این کار جذب می کنم و شرایط مدارس این منطقه را برایشان بازگو می کنم.

وی در آخر اضافه کرد: دوست دارم و امیدوارم بتوانم مسیر پدر را به همان قوت ادامه بدهم زیرا همه انسان ها روزی از این دنیا باید بار سفر خود را ببندند و تنها اعمال  و کارهای نیک است که ازانسان باقی می ماند. و این کار را به همه افراد توصیه می کنم زیرا هیچ لذتی بالاتر از ساخت مدرسه و دیدن موفقیت دانش آموزان نیست.