به گزارش خبرنگار مجمع خیرین مدرسه ساز استان خراسان رضوی ؛ سید اصغر صالحی متولد 1349 در روستای سیدآباد شهرستان چناران  او از دیده به جهان گشود . پس از ادامه تحصیل با الگو قرار دادن معلم ریاضی اش شغل شریف معلمی را پیشی گرفت . آقا معلم بعد از 30 سال معلمی در سال 1398 به افتخار بازنشستگی نائل شده است، مانند دیگر معلمان تا پای جان برای تعلیم و تربیت تلاش کرده است او علاوه بر این از مال و اندوخته‌های مالی‌اش نیز برای آموزش و پرورش هزینه کرده  و تاکنون چهار مدرسه را ساخته است.  در ادامه گفتگو با این خیر نیک اندیش را می خوانید.

چگونه به معلمی علاقه مند شدید و چرا معلمی را انتخاب کردید؟

همواره معلمان برایم الگو بودند، به خصوص آقای منصور اسماعیلی معلم ریاضی ما که علاقه ی زیادی به او داشتم و او هم به من محبت داشت، او ریاضی را به خوبی تدریس می‌کرد و برای دانش آموزان خیلی دلسوز بود، او ساعت کلاس برایش مهم نبود تا زمانی  که دانش‌آموزان درس را یاد نمی‌گرفتند کلاس درس را تعطیل نمی‌کرد، به عنوان مثال اگرچه کلاس ساعت 13 تعطیل می‌شد او تا ساعت 15 کلاس درس را ادامه می داد، رفتارهای او برایم الگو بود، از دانشگاه فردوسی لیسانس ریاضی گرفتم و من هم مثل او معلم ریاضی شدم.

معلمی چه تفاوتی با دیگر مشاغل دارد؟

درهفته بزرگداشت مقام معلم باید یاد و نام شهید مطهری اسوه ی همه معلمان را گرامی بداریم چون کتاب‌ها و اندیشه‌ های این دانشمندفرهیخته از ذهن پاک نمی‌شود و معلمان باید او را معیار و مبنای فعالیت و کار و تلاش خود قرار دهند، معتقدم به معلمی به عنوان شغل نباید نگاه کرد، افرادی که قصد دارند معلم شوند اگر علاقه و عشق به این حرفه دارند وارد این حرفه انسان ساز شوند، فعالیت در این عرصه بی‌نهایت و شبانه روزی است، اگر افراد به دنبال پول و کار راحت هستند به دنبال دیگر مشاغل بروند.

دیگر اعضای خانواده هم به معلمی علاقه مند هستند؟

دو برادرم، که یکی از آنها از من بزرگ‌تر و یکی از من کوچک‌تر است، هم‌چنبن دو فرزندم هم معلم هستند، معلمی در خانواده ما همواره یک ارزش محسوب شده و استمرار دارد.

مدرسه سازی را چگونه آغاز کردید؟ اولین مدرسه را کجا ساختید؟

با توجه به این‌که خودم فرهنگی بودم، درد و رنج کمبودها در مدارس را دیده بودم و به خوبی آشنا بودم، ساخت اولین مدرسه را در روستای زادگاهم آغاز کردم  و در سال 1395 مدرسه‌ای  پنج کلاسه با زیربنای 220 متر مربع با هزینه کرد حدود 500 میلیون تومان ساختم.

چرا روستای زادگاه تان را انتخاب کردید؟

در مدرسه ای گلی با  سقف چوبی تحصیل می کردم . وقتی که باران می‌بارید از سقف مدرسه آب چکه می‌کرد، مجبور بودیم چند ظرف بگذاریم که آبی که از سقف چکه می‌کند را جمع آوری کنیم، البته بعد از آن مدرسه ای ساختند اما این مدرسه هم استحکام کافی را نداشت.

از همان کودکی دوست داشتم که کاری انجام دهم .این وضعیت مدرسه در ذهنم نقش بسته بود و منتظر روزی بودم که توان ساخت مدرسه را داشته باشم.

درباره دیگر مدارس که ساخته‌اید بفرمائید؟

دومین مدرسه طرح توسعه مدرسه قمر بنی هاشم در همان روستای سیدآباد چناران بود که دو کلاس درس با هزینه 300 میلیون تومان  و سومی نیز دو کلاس درس با هزینه دویست میلیون تومان بود، مدرسه چهارم نیز توسعه ی دبیرستان شاهد الزهرا چناران بود که با مشارکت سه خیر مدرسه ساز دیگر ساختم و 100 درصد هزینه ساخت توسط خیرین تامین شد.

این راه را ادامه می دهید؟

آمادگی ساخت مدرسه‌ای دیگر را دارم اما باید مکان آن را انتخاب کنم، که سال آینده ساخت مدرسه پنجم را آغاز خواهم کرد، البته تلاش می کنم علاوه بر این، با کمک خیرین ساخت دو مدرسه دیگر را نیز آغاز کنیم.

چه راهکاری برای بهره‌مندی بیشتر از ظرفیت خیرین مدرسه‌ساز دارید؟

براساس بررسی‌هایی که انجام داده‌ام مدارس خیرساز نتایج بهتری دارند، چون در این مدارس دانش‌آموزان درس انفاق، بخشش و نیک اندیشی را می‌بینند، با توجه به تفاوت‌هایی که این مدارس دارند، مسئولان نباید مدارس خیرساز را رها کنند بلکه مدیران باید با خیران مرتبط باشند و تعامل داشته باشند، خیران حتی بعد از ساخت هم‌چنان همیاری وهمکاری می‌کنند.

پیشنهاد می‌کنم مدیران مدارس به مناسبت‌های مختلف از خیرین دعوت کنند و آن‌ها را تکریم کنند و برای آن‌ها مراسم گرامیداشت برگزار کنند، یقینا این ارتباط و تعامل موجب توسعه ی مشارکت‌های مردمی در مدرسه سازی خواهد شد و از طرفی به صورت عینی انفاق و بخشش را به دانش آموزان آموزش خواهند داد .باید به دنبال خیرین برویم مردم خیر هستند باید از آن‌ها برای مشارکت در امر خیر دعوت کنیم مسئولان آموزش و پرورش باید علاقه‌مند به حضور در جمع خیران باشند، حضور آن‌ها می‌تواند موجب جذب خیران شود.

 برای افرادی که تمکن مالی دارند ولی تاکنون در مدرسه سازی مشارکت نکرده‌اند چه پیامی دارید؟

افراد زیادی هستند که پول دارندولی هیچ‌ گام خیری برنداشته‌اند به آن‌ها توصیه می‌کنم ماندگارترین کار را که مدرسه سازی است انجام دهند وبه جای این که پول و ثروت برجای بگذارند مدرسه بسازند و به نسل‌های آینده تحویل دهند.

چرا مدرسه سازی؟

همه را به عینه دیده بودم و لمس می کردم، شادی و نشاط غم و غصه،  پویایی و افسردگی را می دیدم .احساسات دانش آموزان به من انرژی می‌داد و تلاش می‌کردم احساسات را ترقی بدهم چون معتقدم وقتی محیط با انضباط و مرتب وایمن باشد تحصیل دانش‌آموزان هم وضعیت بهتری دارد.

معتقدم مدرسه کارخانه انسان‎سازی است، مدرسه هر سال انسان و انسانیت تولید می کند، وقتی امید و آرزوی ما نسل آینده است برای پیشرفت هیچ راهی جز این که آموزش را و زیر ساخت آن یعنی مدرسه را توسعه دهیم نداریم

شما معلمی بودید که مدرسه ساز شدید، در مورد اهمیت معلمی و مدرسه سازی و تفاوت این دو بفرمائید؟

با وجود این‌که معلمی انسان سازی است اما مدرسه سازی را از هرکاری که در عمرم انجام داده‌ام ، اولویت دارتر می‌دانم، در 80 آیه از قرآن علم و دانش ملاک برتری انسان ذکر شده است و مدرسه سازی بستر این مهم است.

هم چنین مدرسه سازی زمینه‌ساز توسعه پایدار و پرورش نیروی انسانی خوب است، پرورش هر نیرویی از مدرسه آغاز می‌شود اگر ورزشکار با اخلاق است چون مدرسه و معلم‌اش خوب بوده است، مدرسه می‌تواند جامعه را به توسعه پایدار برساند.

کمک به دانش آموزان را از چه زمانی شروع کردید؟

در طول دوره خدمت هر دانش آموز که نیاز مالی داشت یا کتاب و دفتر و لوازم التحریر نیاز داشت تامین می کردم، یک ماه قبل از عید نوروز در حد توانم باکمک همکاران تا 50 دانش آموز آنچه برای فرزندان خودم می گرفتم برای آن ها هم می گرفتم.دربازدیدازمدارس نیزکمبودهای مدارس رادرحدتوان پوشش می دادم

فعالیت شما به عنوان خیر مدرسه ساز چه تاثیری بر زندگی شما گذاشته است؟

تاثیر منفی نگذاشته است، با وجود این که در مجموع حدود دو میلیارد تومان هزینه کرده‌ام اما هنوز احساس نکرده‌ام که از دارائی‌ام کم شده است، وقتی خیر مدرسه ساز می شویم احساس خوشایندی به انسان دست می دهد که قابل وصف نیست و تا زمانی که وارد این عرصه نشده‌‌ایم قابل درک نیست.

شما عضو هیات امناء مجمع خیرین مدرسه ساز استان ومسئول مجمع  شهرستان چناران نیز هستید، وضعیت مدارس در این شهرستان چگونه است؟

از سال 96 تاکنون بیش از 100 کلاس درس با کمک خیرین مدرسه ساز ساخته شده که قابل تقدیر است اما هنوز در مناطق روستائی وشهری وضعیت مطلوبی نداریم و حدود 40 درصد مدارس شهرستان چناران تخریبی است و نیاز به بازسازی ومقاوم سازی دارد.

جادارد که از تلاشهای مجمع خیرین مدرسه ساز استان در راستای توسعه مشارکتهای مردم در مدرسه سازی تشکروقدردانی داشته باشم.

منتشر کننده : نزاکت اللهیاری