مهندس حمید مستشاری را در جمع خیرین مدرسه ساز، خیرین سلامت، در جمع هئیت مدیره آسایشگاه معلولان ، جمع خیرین توسعه و تجهیز مراکز فنی و حرفه و یا برخی محافلی که گامی در جهت امور خیر برمی دارند می توان دید او حالا بعد از حدود نیم قرن تلاش در عرصه آموزش و پرورش ، تعلیم و تربیت اکنون 4 دغدغه اساسی در حوزه هنرستان های فنی و حرفه ای دارد، بی توجه ای جامعه نسبت به رشته های فنی و حرفه ای، کمبود فضای آموزشی، کمبود تجهیزات به روز کارگاهی و کمبود استاد فنی هنرستان را چالش های پیش روی نظام آموزشی ما می داند. گفت و گوی ما با این خیر فرهیخته را می خوانید.

او متولد آبان ماه سال 1317 است و از7 سالگی که به مدرسه رفته نیت خیرمدرسه سازی را و خدمت  به مدرسه پیدا کرده است، او که 23 سال سابقه معلمی را در کارنامه زندگی پر برکت اش دارد به واسطه عارضه قلبی نتوانست معلمی را ادامه دهد و زودتر از موعد در سال 1363 از گود معلمی خارج شد اما به گفته خودش آموزش و پرورش بازنشستگی ندارد و تعلیم و تربیت رها کردنی نیست، او هم با همراهی هایی که تاکنون با  آموزش و پرورش و به خصوص نوساز یمدارس داشته ثابت کرده است که برای او بازنشستگی معنایی نداشته و بیش تر از سال های معلمی اش همیار و همکار آموزش و پرورش  و جهادگر مدرسه سازی بوده است.

مهندس مستشاری مفهموم والاتر و بالاتر برای خیرین مدرسه سازقائل  و معتقد است کوچک ترین و کمترین کار خیرین مدرسه ساز آجر روی آجر گذاشتن است و گرنه هر قدم و قلمی که در این راه برداشته شود  مدرسه سازی است.

او خاطرات اش را مرور می کند روزهایی را به یاد می آورد که مدارس 4 نوبته بود، او وضف حال و روزآن روزهای مدارس کشور می گوید: با توجه به این که معلم بودم ، کمبودها و مشکلات مدارس و معلمان را بیشتر درک و حس می کردم، بنابراین در تلاش برای رفع این مشکل برآمدم.

دغدغه ما از همان ابتدا این بود که در مناطق روستایی مدرسه ایجاد شود البته زمانی که تدریش می کردم افرادی که علاقه به مدرسه سازی داشتم  را تشویق می کردم،

گروه یاران دبستانی و خیران مدرسه ساز

معلم هنرستان بودم و 2.5 روز در هفته تدریس داشتم و بقیه هفته را چون مهندس بودم و آن زمان هم مهندس کم بود و اجتماع نیاز داشت، با دوستان همفکرمان که یاران دبستانی بودیم، فعالیت اقتصادی هم داشتم، اعضای گروه ما شامل آقای مهندس حمیدی، مهندس یغمایی، مهندس والا معتمد وخودم هستیم.

فعالیت های اقتصادی ما از 11 شرکت منافعی نیز داشت که در دوران دفاع مقدس بخشی از منافع (حدود 10درصد) به جبهه ها تعلق می گرفت اما بعد از پایان جنگ در سال 1369 اولین پولی که شرکت های دوستان ما بدست آوردند، گفتند یک مدرسه بسازیم، و چون سابقه معلمی داشتم من را به عنوان مسئول انجام این مسئولیت انتخاب کردند، به جهاد مقس مدرسه سازی مراجعه کردم ، گفتند دبیرستان نداریم...

15 میلیون برای ساخت اولین مدرسه

آن زمان پولی را که می خواستیم در این امر خیر صرف کنیم 15 میلیون تومان بود، آقای علیزاده و زمانی درجهاد مدرسه سازی بودند که با آقایان مذاکره کردیم و معرفی شدیم که در قاسم آباد دبیرستانی بسازیم، با کمک جهادمقدس مدرسه سازی این مدرسه را با هزینه 14 میلیون و 900 هزار تومان ساخته شد.

با  ساخت اولین مدرسه دیدم که در کشور 100 هزار مدرسه داریم و ما یکصدهزارم مدرسه ساخته ایم و این یک مدرسه اثری ندارد تصمیم گرفتیم که مشارکت در مدرسه سازی را توسعه دهیم مثلا در ساخت درو پنجره 20مدرسه شریک شویم تا مردم نیز درامر خیر تشویق شوند، بعد از آن به ساخت هنرستان ها روی آوردیم ...

ساخت 176 مرکز براساس شمارش 5 سال قبل!

 مهندس مستشاری حتی آمار مدارسی که ساخته اند را هم ندارد و می گوید: آمار مدارسی که ساخته ایم را جمع نزده ایم اما تعداد مدارسی را که ما ساخته ایم را 5 سال قبل آقای علیزاده مدیرعامل مجمع خیرین مدرسه ساز استان 176 مرکز آموزشی اعلام کرد این به غیر از مدارسی است که اعضای گروه ما به صورت شخصی و انفرادی  ساخته اند، البته خدمات ما از آن سال ها تاکنون هم چنان تداوم داشته است و قطعا اکنون تعداد بیشتر از این است....

همیاران دیروز، خیران امروز

او از خیرفقید مدرسه ساز دکتر فرخ به عنوان یکی از بنیانگذاران خیرین مدرسه ساز ایران یادی می کند و می گوید: گروه ما با عنوان همیاران آموزش و پرورش مدرسه ساز بود و قبل از سال 79 و زمانی که هنوز مجمع خیرین مدرسه ساز ثبت نشده بود مدرسه سازی می کرد و15 هزار متر مربع  کارگاه هنرستان ساخته بودمی ، هم چنین به صورت رایگان 20-25 فونداسیون مدارس را  ساخته بودیم تا تشویقی برای خیرین مدرسه ساز باشد و در ساخت مدارس مشارکت داشته باشیم...

ماجرای یک عکس

به مناسبتی در همین اتاق(اتاق امور اداری طبقه هم کف ساختمان مجمع خیران مدرسه ساز) عید سال 1382 برای خیران مدرسه ساز کارت تبریک و برشور تهیه کرده بودند، عکس مدرسه ای مخروبه نظرم را به خود جلب کرد به دکتر فرخ گفتم این مدرسه کجاست؟ میخاهم این مدرسه را بسازم...

تصورم این بود که عکس ساختگی باشد تا این که یک روز فردی به نام آقای رحمان اسداللهی که مدیرآموزش و پرورش سربیشه بود به دفترآمدم  که شاید پیگیری او نقطه عطفی در مدرسه ساز بود چون باعث شد تا بخش زیادی کمبود کلاس درس برطرف شود..

او گفت شما برای ساخت مدرسه ای که عکس آن را دیده اید اعلام آمادگی کرده اید، این مدرسه با 18 دانش آموز در سربیشه قراردارد... به او گفتم که یک اتاق هم برای 18 دانش آموز کافی است و اگر یک یا دو کلاس بسازم می توانم به جای یک مدرسه 5 مدرسه بسازم.

رئیس وقت آموزش و پرورش سربیشه که لیست مدارس و کلاس های موردنیاز همراهش داشت و از قبل کمبود ها را لیست کرده بود، بلافاصله اعلام کرد که 40 روستا و 62 کلاس درس کم دارد،بنابراین با توجه به تعداد دانش آموزان، نقشه مدارس یک و دو کلاسه را کشیدیم و به تائید نوسازی مدارس هم رساندیم...

او مقداری موکت هم برای مدارس سربیشه لازم داشت با مدیرعامل کارخانه موکت سازی که در بروجرد بود مکاتبه کردم و 60 قطعه موکت 3*2  و 4*3 تقاضا کردم، وقتی نامه با عکس مدارس به دست مدیرعامل رسید با خیرین در میان گذاشت و بالفاصله خیری از تهران زنگ زد و اعلام کرد که 14 کلاس درس را می سازم...

موج مدرسه سازی با ساخت 61 مدرسه خیر ساز درسربیشه

در مدت یک هفته بعد از این که موضوع در جمع خیران مدرسه ساز استان مطرح شد هر کدام از افراد خیر هزینه های ساخت کلاس های درس را متقبل شدند، مرحوم قفلی، مرحوم فرخ، اقای رافتی، آقای حمیدی و دیگر دوستان هر کدام 3-2 کلاس درس را متقبل شدند و یکباره همه بانیان مشخص شدند، ما هم دو مهندس استخدام کردیم و از طرفی آقای اسداللهی هم کمک های زیادی کرد و محل را به ما داد، البته اگر او نبود شاید کار به این سرعت انجام نمی شد...

در مدت 4-3 ماه 61 کلاس درس بدون یک ریال کمک دولتی با هزینه خیرین ساخته شد و موجی از مدرسه سازی با ساخت 61 مدرسه خیر ساز در کشور ایجاد شد، ویزر وقت آموزش و پرورش ، استاندار و دیگر مسئولان برای افتتاح 61 کلاس درس به سربیشه آمدند و سر بیشه به کانون توجه کشور تبدیل شد...

طرحی نو برای ساخت مدارس خیر ساز

در آن زمان آموزش و پرورش تیراهن و سیمان برای ساخت مدارس به خیران می داد، که حدود 30 درصد هزینه های ساخت را شامل می شد، جلسه ای با مدیرکل ودکتر حاجی  وزیرآموزش و پرورش داشتیم ، اعلام کردیک که اگر به جای 30 درصد، 50 درصد در هزینه مدارس نوسازی مشارکت کند بخش زیادی از مدارس خراسان ساخته می شود، وزیر موافقت کرد و تفاه نامه ای بین  آموزش و پرورش و بین مجمع خیرین مدرسه ساز خراسان امضا شد که اگر خیری در روستاهای خراسان مدرسه ای بسازد 50 درصد هزینه های آن را دولت بدهد که همین تفاهم نامه به سراسر کشور تعمیم داده شد و همان سال 70 میلیارد تومان برای این طرح نوسازی مدارس اختصاص یافت که اگر ادامه پیدا می کرد درمدت 5 سال 60 هزار مدرسه روستائی کشورنوسازی می شد اما سال بعد دولت عوض شد و این روند در دولت های نهم و دهم کند شد البته با این حال از محل اعتبارات این طرح 45 هزار کلاس درس ساخته شده است.

نیم قرن همراهی آموزش و پرورش

مهندس مستشاری فقط به  مدرسه سازی بسنده نکرده به همین دلیل هم  او  را در جمع خیرین مدرسه ساز، خیرین سلامت، در جمع هئیت مدیره آسایشگاه معلولان ، در جمع خیرین توسعه و تجهیز مراکز فنی و حرفه و یا برخی محافلی که گامی در جهت امور خیر برمی دارند می توان دید، او حالا بعد از حدود نیم قرن تلاش در عرصه آموزش و پرورش ، تعلیم و تربیت اکنون 4 دغدغه اساسی در حوزه هنرستان های فنی و حرفه ای دارد، فقر فرهنگی جامعه نسبت به رشته های فنی و حرفه ای، کمبود فضای آموزشی، کمبود تجهیزات به روز کارگاهی و کمبود استاد فنی هنرستان را چالش های پیش روی نظام آموزشی ما می داند و می گوید: کشور به ساخت 2500 هنرستان نیاز دارد...

منبع: مجمع خیرین مدرسه ساز استان خراسان رضوی

منتشر کننده: نزاکت اللهیاری