مشارکت آنلاین
تاریخ انتشار: 1399/10/07 09:32:58
کد خبر: 2689

گفتگو با خیر مدرسه ساز علی اکبر شالچیان ،

مرا در مدرسه ام دفن کنید

قاضی بازنشسته با حضور در دفتر جامعه خیرین مدرسه ساز کشور خواستار آن شد که در مدرسه ای که در استان خراسان رضوی بنا کرده تدفین شود.


به گزارش خبرنگارجامعه خیرین مدرسه ساز کشور ، تعلیم و تربیت از گذشته‌های بسیار دور در فرهنگ مردم ایران جایگاه برجسته‌ای داشته است،اما مدرسه‌سازی در ایران تنها به ساخت مدارس عادی ختم نمی‌شود، ساخت مدارس ویژه برای دانش‌آموزان استثنایی، سالن‌های ورزشی و تفریحی برای دانش آموزان و تجهیز و بازسازی بخش‌های مختلف مدرسه نیز از دیگر اقداماتی است که در حیطه حوزه خیرین مدرسه ساز قرار می‌گیرد.

نسیم مهرش  به استشمام ملائک رسیده و همواره با قدم های خیری که برداشته  مرهمی بوده بر قلب های بسیاری از فرزندان این مرز و بوم . وی دغدغه ای به جز آینده دانش آموزان کشورش ندارد و دختران و پسران بی شماری با حمایت او ادامه تحصیل دادند .

علی اکبر شالچیان قاضی بازنشسته و  یکی از خیرین مدرسه ساز است که مدرسه ای استثنایی به نام علامه محمد رضا حکیمی در شهر جدید گلبهار در خراسان رضوی زادگاه خود بنا کرده است . وی با حضور در دفتر جامعه خیرین مدرسه ساز کشور ضمن مشارکت در بازسازی و مرمت این مدرسه از اعضای جامعه خیرین خواست تا با پیگیری های خود زمینه تدفین وی پس از مرگش  را در محل مدرسه محیا و به وصیت وی عمل کنند.

اما کارهای خیر او تنها به همینجا ختم نمی شود .حمایت از کودکان بی سرپرست ، تهیه مسکن برای ایتام و ... بخشی از امور خیری است که ایشان معتقدند به واسطه خدامداری و خداباوری که دارند روزیشان شده است .

او می گوید: آرزو دارم مرا در مدرسه که ساخته ام در میان هیاهوی و شادی دانش آموزان  دفن کنند .

این خیر نیک اندیش و نویسنده کتابهای  قیامت نامه ، کشکول نامه ،بشارت نامه ،رحمت نامه و.. تمام اموال و دارائی خود را صرف امور خیریه کرده است و ثمرات و اثرات آن را در زنگی خویش دیده است .

خیرین مدرسه ساز، یادگارهایی از خود باقی گذارده اند که نه تنها هیچ وقت فراموش نمی شود، بلکه، سینه به سینه و نسل به نسل به دیگران نیز منتقل می شود و چه بسا دانش آموزانی که در مدارس این بزرگان تحصیل می کنند خود یک روزی خیر مدرسه ساز شوند.

نزاکت اللهیاری



اشتراک گذاری