به گزارش خبرنگار جامعه خیرین مدرسه ساز کشور ، روزی که مدرسهاش در فریزی مشهد افتتاح شد،سراسر وجودش از شوق سرشارشد. او بااینکه سه مدرسه ساخته بود اما تا آن روزی که خودش در مراسم افتتاحیه شرکت نکرده بود، عشق به مدرسهسازی را نیافته بود، گفتوگوی ما با حاج حسن حیدر علی، خیر مدرسهساز را میخوانید.
حاج حسن حیدرعلی در سال 1322 در تهران متولدشده است اما شناسنامهاش را برای سال 1312 گرفتهاند، و اگرچه در شناسنامه 88 سال سن دارم اما درواقع 78 سال سن دارد، بر اساس سال تولدی که پشت جلد قرآن نوشتهاند همین 78 سال است. او لیسانس ادبیات فارسی دارد و در رشته الهیات نیز در خارج کشور تحصیلکرده است به همین دلیل اشعار زیادی از مولانا و حافظ میخواند و معرفتشناختی پایه اصلی اهدافش در مدرسهسازی است، پدرش اولین کارخانه ریسندگی را تأسیس کرد و جزو سرآمدان در صنعت بافندگی و ریسندگی بود.
از چه زمانی تصمیم گرفتید که خیر مدرسهساز شوید؟
از زمانی که جوان بودم در نظر داشتم که این کار را انجام دهم و خداوند هم امکاناتی به ما عطا کرده که تصمیم گرفتم آن را درراه مدرسهسازی هزینه کنم. البته از حدود 40 سال قبل تاکنون کمکهای غیرمستقیم نیز به مدارس آموزشوپرورش داشته ام.
اولین مدرسه را کجا ساختید؟
6-7 سال پیش 3 مدرسه در سیستان و بلوچستان ساخته و به آموزشوپرورش اهدا کردم، همچنین 2 سال قبل هم یک مدرسه در روستای فریزی مشهد اهدا کردم.
چرا مدرسهسازی را انتخاب کردید؟
چون معتقدم نتیجه و حاصل عمر افراد فرهنگ است و مدرسهسازی وظیفهای است که باید انجام میدادم، این وظیفه هر انسانی است که آنچه توانایی دارد در خدمت خلق قرار دهد.
شغل تون چی بوده و آیا ارتباطی بین شغل و کار شما و خیر مدرسهساز شدن وجود دارد؟
کارخانه وسایل فلزی داشتم و اکنون نیز در شهرک صنعتی کاوه شهر ساوه دو کارخانه تولید تجهیزات پزشکی دارم و 400 کارگر داریم. از کودکی امور خیریه ازجمله مدرسهسازی را دوست داشتم چون پدرم در امر خیر مشارکت داشت و از تجار بزرگ ایران و کارخانهدار بود، تربیتشده پدری بودم که با کمکهایش صدها عروس و داماد را به خانه بخت فرستاد. از کودکی عادت کردیم و اینگونه تربیتشده بودم که به نیازمندان کمک کنم، هماکنون هم خیریهای راهاندازی کردهایم و به نیازمندان کمک میکنیم.
انگیزهام برای مدرسهسازی ریشه در قرآن دارد چراکه خداوند میفرماید: « وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ » یعنی «و جن و انس را نيافريدم مگر براى آنكه مرا عبادت كنند.» برگرفته از این آیه از قرآن کریم معتقدم بدن ما مقدمهای برای تفکر است و تفکر و دستیابی به حقایق عالم باید در مکانی به نام مدرسه انجام شود، بهعبارتیدیگر انگیزهام همان دستورات الهی در قرآن است که درباره علم، فرهنگ و عقل توصیهشده است.
معتقدم با خرافات بهجایی نمیرسیم بلکه این علم و منطق است که موجب پیشرفت انسان میشود، هدف از خلقت انسان این است که به معارف دست پیدا کند.
آیا تا حالا دیگران را هم به مدرسهسازی تشویق کردهاید؟
درراه ترویج مدرسهسازی نیز گام برداشتهام و همواره برای ساخت این مدارس نهتنها فرزندان بلکه نوهها را هم مشارکت دادهام، آنها ابزار ما بودند میخواهم آنها هم همان میراث پدرم را داشته باشند، آنها خودشان هم اهل خیر هستند البته خداوند به آنها نیز تمکن مالی عنایت کرده و از وضعیت مالی مناسبی برخوردارند، مخصوصاً فرزندان و نوهها را وارد کردم و اسم آنها را در این کار نوشتم.
علاوه بر این تشویق دیگران را نیز انجام میدهم، دوستانی دارم که تمکن مالی دارند آنها را تشویق و راهنمایی میکنم که در مدرسه سازی مشارکت کنند.
آخرین مدرسهای که در حال ساخت دارید چه وضعیتی دارد؟
برای مدرسه جدید 8 میلیارد تومان پیشبینیشده است و از چند روز دیگر پرداختهای مالی شروع میشود.
موقع افتتاح مدرسهای که میسازید چه حسی دارید؟
برای افتتاح مدرسه فریزی جشن گرفتند دانش آموزان دختر که آمدند و شادی میکردند اینقدر شادی میکردند که من نیز سرشار از شادی و سرور شدم، بهترین روز زندگیام بود، مردم و بهخصوص دانش آموزان قدردان هستند
مدرسهسازی شما تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ همواره تلاش میکنم پشتیبان مدارس باشم، تازنده هستم و توان دارم مدرسه میسازم، هر آنچه بتوانم کوتاهی نمیکنم.
برخی از افراد خیر مدرسهساز اتفاقات خوشایندی را بعد از ورود به این عرصه روایت کردهاند، شما چه اتفاقی را شاهد بودید؟
اتفاق بزرگی که افتاده این بوده است که خداوند همه هزینههایی که برای ساخت مدرسه داشتهام را جبران کرده است نهتنها از اموالم کم نشده است بلکه به هر میزان که هزینه کردهام جبران و بیشتر شده است.
مهم نیست که موردتوجه خلق قرار گیریم بلکه نظرم بر این بوده است که کار را برای رضای خدا انجام دهم البته رضایت خلق نیز موجب خشنودی خداوند است.
او که چند سال در اروپا و آمریکا زندگی کرده است درباره بازگشت به ایران و فعالیت بهعنوان خیر مدرسهساز میگوید:
در اروپا و آمریکا ازنظر عاطفی و فرهنگی با ما متفاوت هستند فرزندان بیشتر آنها از خانواده جدا میشوند و شرایطی متفاوت با ایران دارند.
به ایران برگشتم چون توسعه فرهنگی که مدنظر دارم آنجا وجود ندارد و دیگر اینکه از عواطف ریشهای جدا میشود.
مجمع خیرین مدرسهساز و اداره کل نوسازی مدارس چه نقشی در نوسازی و ایجاد مدارس جدید داشتند؟
مدارس فعلی با مدار س 40-50 سال قبل قابلمقایسه نیستند چون با کمک خیرین مدرسهساز، مدارسی که نیاز به تعمیر داشته، انجامشده و در بسیاری از مناطق که مدرسه نداشتهاند ساختهشده است. همواره خیرین مدرسهساز و مجمع خیرین مدرسهساز به دولت و بودجه آموزشوپرورش کمک کردهاند. البته ما هم باید خدا را هم شکر کنیم که خداوند ما را در شرایطی قرار داده که به دولت هم کمک کنیم.
انسان باید درد جامعه را بفهمد آن کمبود را کمبود خودش بداند، اگر همه در جامعه این حس را داشته باشند وحدتی به وجود میآید و تو و من از بین میرود ناراحتی دیگران ناراحتی فرد میشود.
و کلام آخر:
خداوند جامعه را، انسان را از جهل و خرافات نجات دهد