«علی محمد هنرور» مرد افتاده ای است و بسیار خاکی و از همه مهم تر یک انسان نیک اندیش که همین چند ماه پیش شاهد افتتاح مدرسه ای بودیم که به همت و نیت خیر او ساخته و به بهره برداری رسید؛ دبستان دخترانه هنرور واقع در یکی از مناطق جنوبی تهران که در یک طبقه و 8 کلاس آموزشی ساخته و اواخر سال گذشته با حضور وی افتتاح شد و با بهره برداری از آن دانش آموزان نوبت دوم یکی از مدارس به این فضای جدید آموزشی نوسازانتقال یافتند. از این خیّر مدرسه ساز که درباره چگونگی ورودش به جرگه مدرسه سازی می پرسیم اینگونه می گوید:« آقای سلیمی یکی از خیِرین مدرسه ساز کشور از رفقای نزدیکم است که به توصیه این دوست خیّر قدم در این مسیر بهشتی گذاشتم و با نیت انجام کارخیراخروی هزینه ساخت این مدرسه را عهده دار شدم.»

هر سال یک مدرسه

 هنرور ادامه می دهد:«روز افتتاح این مدرسه دخترانه و تماشای دانش آموزانی که قرار بود دراین مرکز آموزشی تحصیل کنند احساس شادی و شعفی را در من پدید آورد که تا به حال در همه عمرم چنان حسی را تجربه نکرده بودم.»

خیِر نیک اندیش استان اصفهان با یاددآوری خاطره آن روز بزرگ اشک در چشمانش حلقه می زند:« آن روز بهترین لحظات عمرم را تجربه کردم. ابراز محبت دانش آموزان، آن روز به یادماندنی، اشکم درآورد و این اتفاق به قدری برایم دلپذیر  و آرامش بخش بود که همان روز مصمم تصمیم گرفتم که هر سال هزینه ساخت یک مدرسه را قبول کنم.»

به یادگار در زادگاهم استهبان

مدرسه دوم این خیر نیک اندیش هم اکنون در زادگاهش استهبان استان فارس در دست ساخت قرار دارد. همان دبستان پر خاطره دوران کودکی علی محمد هنرور که به دلیل فرسودگی نیاز مبرم به ساخت دوباره داشت و به خواست الهی تقدیر به گونه ای رقم خورد که کلنگ ساخت آن به دست یکی از دانش آموزان پر تلاش دیروزش رقم خورد. این آموزشگاه پسرانه به مساحت 3 هزار مترمربع در 2 طبقه و حدود 15 کلاس آموزشی به نام مرحوم پدر هنرور در آینده ای نزدیک میزبان کودکان دبستانی سرزمین های شرق استان فارس قرار خواهد گرفت.

حاج علی محمد اما به عمق وجود باور دارد که مدرسه سازی یعنی ارتقای فرهنگ یک کشور و بر همین اساس این کار خیر را متفاوت و بسیار ارزنده  تر از دیگر کارهای خیر می داند و در ادامه می گوید:«مدرسه مهد پرورش آینده سازان کشوراست و به همین دلیل علاوه بر اینکه کاری خدا پسندانه به شمار می رود تاثیر مستقیم و عمیقی در توسعه و آبادانی کشور نیز دارد و بسیار ارجح است.»

شنیدن کی بودمانند دیدن

این خیّر نیک اندیش با لهجه شیرین شیرازیش درادامه در خصوص اثرات مثبت انجام کارخیرمدرسه سازی در زندگی شخصی اش نیز اینگونه برایمان می گوید:« از وقتیکه ساخت اولین مدرسه ام به پایان رسیده آرامش روحی خاصی پیدا کرده ام و بسیاری ازتنش های روحی که به هر حال انسان درزندگی با آنها روبه روست برایم پایان پذیرفته. این آسودگی خاطرکه منشاء آن بدون شک ورودم به سنگر مدرسه سازی است برایم بسیار ارزشمند و پسندیده است و قابل معاوضه با هیچ چیز مادی ارزشمند دیگری نیست.»  

هنرورا ززمانیکه قدم در عرصه مدرسه سازی نهاده در تلاش است که دوستانش را نیز به کار خیر مدرسه سازی تشویق کند. او در پایان به همه کسانی که توانایی هزینه کردن درمسیر اعتلای فرهنگ کشور و مدرسه سازی را دارند اینگونه توصیه می کند:« به جمع خیّرین مدرسه سازکشور بپیوندید و طعم میوه شیرین مدرسه سازی را در زمان حیات خود بچشید.میوه ای که علاوه بر شیرینی بسیاربرکت است. شاید باورتان نشود، زمانیکه تصمیم به ساخت اولین مدرسه ام گرفتم اصلا نفهمیدم که هزینه انجام آن چطور مهیا شد و با وجودیکه کاسبی ام درآن ایام کساد بود خداوند همه آن پولی که هزینه این کار خیر کرده بودم را به من بازگرداند. مدرسه سازی کار خیر پربرکتی است که لذت آن در دنیا و عقبی انسان را لبریز می کند اما شنیدن کی بود مانند دیدن و تازمانیکه خود دست به این کار نزنید شاید آنگونه که باید به معنای واقعی این گفته ها را درک نکنید.»

خبرنگار: مریم ناگهی