مشارکت آنلاین
تاریخ انتشار: 1397/11/14 10:13:09
کد خبر: 1617

لبخندی به وسعت 1525 کلاس درس

روزهای کودکی اش را به خوبی در یاد دارد. روزهایی که برای نشستن پشت نیمکت کلاس و آموختن علم مجبور بود هر روز صبح زود ساعت ها پیاده از روستا به شهر برود.همه این خاطرات که یادآور روزهای سخت بود بعد از سالها انگیزه ای شد تا لبخند را به دانش آموزان محروم استان اردبیل هدیه کند.


به گزارش روابط عمومی جامعه خیرین مدرسه ساز کشور، روزهای کودکی اش را به خوبی در یاد دارد. روزهایی که برای نشستن پشت نیمکت کلاس و آموختن علم مجبور بود هر روز صبح زود ساعت ها پیاده از روستا به شهر برود. روزهای پربرف زمستان و زوزه گرگهایی که برای پیدا کردن غذا از کوهستان به سوی روستاها سرازیر می شدند. همه این خاطرات که یادآور روزهای سخت بود بعد از سالها انگیزه ای شد تا لبخند را به دانش آموزان محروم استان اردبیل هدیه کند. جواد قرآن نویس خیّر بزرگ مدرسه ساز اردبیلی که سالهاست ریاست مجمع خیّرین مدرسه ساز این استان را برعهده دارد با افتخار می گوید ۵۰۰ خیّر مدرسه ساز در کنار هم تلاش می کنیم تا دانش آموزی در این استان محروم مجبور نشود به خاطر نبود مدرسه ترک تحصیل کند‌ . او در ۷۴ سالگی هنوز هم خود را شاگرد مکتب انسان دوستی می داند و می گوید بهترین یادگاری ما در شهرها و روستاهای استان اردبیل ۳۸۴ مدرسه ای است که ساخته ایم و در آینده نزدیک ۱۵ مدرسه دیگر خواهیم ساخت. بهترین لحظه زندگی جواد قرآن نویس وقتی رقم خورد که بچه های روستای دیز خروش رستم در عمق یک دره با دیدن مدرسه جدید از ته دل خندیدند. او در کنار مدرسه سازی همراه با خیّرین اردبیلی بنیاد حمایت از کودکان بی سرپرست را راه اندازی کرد و با حمایت از ۴۰۰ دانش آموز توانستند از میان آنها سه پزشک و ۴ فارغ التحصیل رشته حقوق و ۴۵ دانشجو تحویل جامعه بودند. همچنین در کنار این فعالیت ها ۲۶۰ کودک مبتلا به سرطان‌را تحت پوشش و حمایت قرار دهند و امروز هیچ کودک مبتلا به سرطان با مشکل تامین هزینه های درمان مواجه نیست.

او از روزهایی که مجمع خیّرین مدرسه ساز استان اردبیل آغاز به کار کرد اینگونه می گوید: سال 78 پس از نشست مجمع خیّرین مدرسه ساز کشور تصمیم گرفتیم تا با کمک افراد خیّر استان اردبیل مجمع خیّرین مدرسه ساز این استان را نیز راه اندازی کنیم. بعد از کسب مجوز سرانجام این مجمع فعالیت خود را با حضور 500 خیّر آغاز کرد. اینکه چرا بین همه کارهای خیر سراغ مدرسه سازی رفتم به دوران کودگی ام باز می گردد. من در یکی از روستاهای شهرستان نمین درس می خواندم. روستای ما مدرسه نداشت و من باید هر روز صبح خیلی زود با پای پیاده از روستا به طرف شهر حرکت می کردم. 2 ساعت راه می آمدم تا بتوانم به مدرسه بروم و عصر نیز به روستا برمی گشتم و وقتی می رسیدم که هوا تاریک شده بود. روزهای سرد زمستانی که نمی توان با زمستان سالهای اخیّر مقایسه کرد و برف و سوز و سرما هم مانع رفتن من به مدرسه نمی شد. شدت برف به حدی بود که گاهی اوقات تا کمر داخل برف فرو می رفتم. صبح یکی از روزهای سرد زمستان وقتی در مسیر روستا به شهر بودم گله گرگ ها پشت سر هم از مقابل من عبور کردند. آرام گوشه ای نشستم تا آنها متوجه من نشوند. آرزوی کودکی ام این بود که یک مدرسه در روستا داشته باشیم تا من و بقیه بچه های روستا مجبور نباشیم هر روز مسافت طولانی را از روستا به شهر پیاده برویم. او از راز نام فامیلی اش هم اینگونه گفت: ماجرای فامیلی ما به پدربزرگم باز می گردد. او روحانی بود و با دستخط خودش قرآن نوشته بود و این کتاب قرآن نیز در مساجد استان اردبیل قرار دارد. پدرم هم روحانی بود و به همین دلیل نام قرآن نویس به عنوان فامیلی ما انتخاب شد.

قرآن نویس و همسرش سالهاست که در کار مدرسه سازی و حمایت از خانواده های بی سرپرست و کودکان مبتلا به سرطان فعالیت می کنند. جواد قرآن نویس با اشاره به فعالیت های انجام شده در امر مدرسه سازی توسط خیّرین و اینکه خوشبختانه تا به امروز هیچ کمک دولتی دریافت نکرده اند می گوید: همه این مدارس با پول و دسترنج مردم استان اردبیل ساخته شده است. ما توانستیم در استان اردبیل 1525 کلاس درس بسازیم و آن را در اختیار آموزش و پرورش قرار بدهیم و 80 کلاس دیگر نیز در دست ساخت داریم.

او از روستای دیز خروش رستم به عنوان یکی از محرومترین روستاهای کشور یاد کرد و گفت: این روستا در انتهای یک دره قرار دارد و تنها با تراکتور می توان به آن رفت و آمد داشت. همسرم تصمیم گرفت تا در این روستا مدرسه بسازد . چهره بچه ها وقتی مدرسه و نیکمت های نو را با شوق نگاه می کردند دیدنی بود. آقای علیپور یکی از خیّرین بزرگ استان اردبیل است که به یاد 72 شهید کربلا 72 مدرسه در نقاط مختلف استان اردبیل ساخت و همه زندگی اش را وقف این کار کرد. او چشم از جهان فرو بست اما نام او در همه نقاط استان اردبیل برای همیشه زنده است.

قرآن نویس هزینه ساخت مدارس را بین 300 میلیون تا یک میلیارد تومان عنوان کرد و گفت: برای ساخت این مدارس همه خیّرین دست در دست هم تلاش کردند و امیدوارم در آینده  هیچ روستایی بدون مدرسه نباشد.

  • دستان پرمهر بر سر کودکان بی سرپرست

بنیاد حمایت از کودکان بی سرپرست ایده ای بود که بعد از ساخت مدارس در ذهن خیّرین مدرسه ساز شکل گرفت و امروز با حمایت از 400 دانش آموز بی سرپرست زمینه ادامه تحصیل آنها فراهم شده است. جواد قرآن نویس درباره این بنیاد می گوید: بعد از ساخت مدارس متوجه شدیم که در هر شهر و روستا تعدادی دانش آموز بی سرپرست وجود دارند که برای تامین هزینه های تحصیل با مشکل مواجه هستند. برای حمایت از این بچه ها و زنان سرپرست خانوار این بنیاد را تشکیل دادیم و سالهاست که تعداد زیادی از این بچه ها را تحت حمایت قرار داده ایم بطوری که تا به امروز 3 پزشک و 4 دختر فارغ التحصیل حقوق و 45 دانشجو از میان همین دانش آموزان وارد جامعه شده اند .

وی ادامه داد: بعد از ساخت مدارس و حمایت از خانواده های بی سرپرست با اعتمادی که مردم به ما داشتند این بار برای حمایت از کودکان سرطانی پیش قدم شدیم. خوشبختانه همه کودکان مبتلا به سرطان که خانواده توان مالی خرید دارو ندارند تحت پوشش قرار گرفته اند و ما همه هزینه های درمان آنها را می پردازیم. امیدوارم شاهد روزی باشیم که هیچ کودک سرطانی وجود نداشته باشد و همه آنها با پشت سر گذاشتن درمان به زندگی بازگردند.

یوسف  حیدری


اشتراک گذاری