به گزارش خبرنگار جامعه خیرین مدرسه ساز کشور ، مهین شاه حسینی مادر شهید علیرضاکاشانی می گوید: علیرضا پسر مهربانی بود. همیشه به من و پدرش احترام می گذاشت. در طی سالهایی که کار می کرد پولی پس انداز نمی کرد. من همیشه به این رفتارش اعتراض می کردم که چرا حقوقت را پس انداز نمی کنی تا بتوانی با پس اندازت ازدواج کنی. همیشه از حرف های من می خندید و هیچ نمی گفت. تا اینکه سال ها گذشت و پسرم سال 90 در هنگام انجام ماموریت های نیروی انتظامی به درجه شهادت نایل گشت. در مراسم ختم علیرضا، افراد بسیاری آمدند و می گفتند که علیرضا خیلی به آنها کمک های مالی داشته است. آن زمان بود که من تازه فهمیدم خنده های علیرضا نشان از این بوده که نمی خواسته کسی حتی من و پدرش از فعالیت های خیرخواهانه اش با خبر شویم. پسرم این کار را فقط برای رضای خدا انجام داده بود. آن زمان بود که من از کارهای پسرم درس گرفتم و گفتم چرا من کار خیر انجام ندهم و جرقه ای شد برای ادامه دادن راهی که علیرضا رفته بود.

مادر علیرضا در ادامه می گوید: تصمیم گرفتم پولی که از حقوق علیرضا باقیمانده بود را با مبلغی که خودم برای ازدواج علیرضا کنار گذاشته بودم صرف راه خیری که خودش دوست داشت نمایم. که خوشبختانه با روش ساخت مدارس خیری و نیازهای مدارس آشنا شدیم. خانواده مان تصمیم گرفتند که برای ادامه راهش این پول را صرف ساخت نمازخانه ای در یکی از مدارس نیازمند نماییم که به لطف خداوند این نمازخانه در یکی از پر جمعیت ترین مدارس ساخته شد.

 

شاه حسینی در ادامه به بیان احساسش در زمان افتتاح این نمازخانه نیز می پردازد: در زمان افتتاح نمازخانه حضور علیرضا را در کنار خودم کاملا احساس می کردم و بسیار خوشحال بودم و می دانستم روح علیرضا از انجام این کار بسیار شاد است و همین امر برای من کافی است. او در پایان به افرادی که از نظر مالی توانایی دارند توصیه می کند: «مال دنیا ارزش ندارد و دنیا خیلی کوچک و زودگذر است. هرکس می تواند با کمترین هزینه حتی هزار تومان در کار خیر سهیم شود.